‘De Heer zei: "Ik heb heel goed gezien hoe vreselijk mijn volk lijdt in Egypte. Ik heb gehoord hoe ze het tot Mij uitschreeuwen over hun slavernij. Ik ken hun pijn en verdriet. Daarom ben Ik gekomen om hen uit de macht van de Egyptenaren te bevrijden. Ik zal hen uit Egypte halen. Ik zal hen naar een goed en ruim land te brengen, een land dat overvloeit van melk en honing...’ - Exodus 3:7-8
Je gelooft je hele leven in Jezus, maar toch heb je het idee dat er iets ontbreekt.
Ken je dat gevoel? Je hoort mensen praten over een persoonlijke relatie met Jezus, maar wat betekent dat eigenlijk?
Ik ontdekte dat ik Jezus prima met mijn verstand kon begrijpen, maar dat ik het geloof in mijn hart miste. De liefde en passie voor Hem, voor wat Hij voor mij had gedaan, waren niet echt voelbaar. Ik begreep het wel, maar toch ook niet.
Ik deelde mijn gemis met de Heer. Het voelde alsof ik altijd zelf probeerde om het goed te doen, door mijn eigen kracht en wijsheid. Maar misschien was het precies dat wat het moeilijk maakte om volledig te ontvangen wat Hij voor mij heeft gedaan. Want het ontvangen van Gods liefde en genade is niet iets dat we begrijpen met ons verstand – het moet landen in ons hart. En dat is iets wat alleen God zelf kan doen door Zijn Heilige Geest. Hij moest echt mij 'geestelijke ogen openen', zoals het woord het mooi schrijft.
Kort na mijn gebed kreeg ik een boek, Het Normaal Christelijk Leven van Watchman Nee, en voor het eerst begon ik te begrijpen wat Jezus voor mij had gedaan. Ik realiseerde me dat ik van nature een zondaar ben. En om vrij te komen van de macht van zonde en de duisternis, moet ik uit Egypte gehaald worden, uit de handen van de vijand.
Mozes, een beeld van Jezus, onze bevrijder. Die ons weghaalt uit onze gevangenschap. Hij lijdt ons door de zee naar de woestijn. Pas toen ze door de zee waren getokken, waren ze helemaal verlost van de vijand.
Enkele jaren eerder had God mij al geroepen om me te laten dopen. Maar pas nu begon ik echt te begrijpen wat er tijdens die doop was gebeurd. Door mijn doop was ik bevrijd van de macht van de vijand en van de zonde. Bovendien had ik een nieuwe identiteit ontvangen: ik was nu een 'kind van God'.
"Zolang een erfgenaam een onmondig kind is, verschilt hij in niets van een slaaf." Dat was mijn situatie. Zolang je niet beseft en begrijpt dat je een kind van God bent, blijf je misschien leven alsof je nog een slaaf bent. Maar in werkelijkheid ligt Gods Koninkrijk al volledig voor je open. Bevrijding betekent niet per se dat je leven direct totaal anders wordt, al heeft er wel een levensveranderende gebeurtenis plaatsgevonden. Vanaf dat moment mag je een proces ingaan: een proces van verdere bevrijding. Dit proces speelt zich voor een groot deel af in onze gedachten.
Net zoals Israël door de woestijn ging en volledig afhankelijk werd van God, mogen ook wij leren om ons leven in volledige afhankelijkheid van Hem te leven. Op weg (proces) naar het beloofde land.
Leestip:
'Het normaal christelijke leven." Watchman Nee
‘Ik zeg echter: Zolang de erfgenaam een onmondig kind is, verschilt hij in niets van een slaaf, hoewel hij heer is van alles; maar hij staat onder voogden en beheerders, tot het tijdstip dat de vader van tevoren heeft bepaald.’
Galaten 4:1-2
Reactie plaatsen
Reacties